ارسال‌کننده : شربیانی در : 90/11/15 3:13 عصر
مردم مسلمان ایران و جهان بار دیگر نماز جمعه ای از جنس دیگر تجربه کردند و خطبه هایی از جنس دیگر را شنیدند، نکته ای که خیلی شنیدنی بود این بود که ایشان موضع ایران در مورد بحرین را بار دیگر به سران استکبار و ایادی و جیره خواران آنها تفهیم کردند:
مقام معظم رهبری با اشاره به قیام مردم بحرین خاطرنشان کردند: به توفیق الهی مردم بحرین پیروز خواهند شد.
ایشان همچنین با اشاره به ادعای حکام بحرین مبنی بر دخالت جمهوری اسلامی ایران در این کشور، این ادعا را دروغ خوانده و فرمودند: ایران هرجا دخالت کند صریحاً اعلام میکند. برای مثال ما در ضدیت رژیم صهیونیستی دخالت کردیم که نتیجه آن هم پیروزی در جنگ‌های 33 روزه و 22 روزه شد. بعد از اینهم هر کس با رژیم صهیونیستی مخالفت کند پشتیبان او هستیم و کمکش میکنیم.
اما جمله ای از بیانات حضرت آقا که خیلی برای من جالب بود و بنده تشنه شنیدن آن بودم و به هرکسی میرسم این بخش رو تکرار می کنم و در مورد آن با دوستان بحث میکنیم:
« اینکه حاکم جزیره بحرین اعلام میکند که ما در این کشور دخالت میکنیم حرف نادرستی است چرا که اگر در قضیه بحرین دخالت می‌کردیم ماجرا جور دیگری می‌شد.»
کلمات کلیدی :
ارسال‌کننده : شربیانی در : 90/11/3 3:5 عصر
آقای مجید نصیرپور نماینده فعلی سراب بالاخره با هزار چک و چونه و التماس موفق به اخذ صلاحیت شد! تازه این اول کار است چرا که نصیر پور با دشواریهای زیادی مواجه است...
ایشان چهار سال پیش با تلاشهای زیادی که از سالها پیش تدارک دیده بود بالاخره به مجلس هشتم راه پیدا کرد، و این درحالی بود که ایشان در پوست خودش نمیگنجید...
ایشان از همان ابتدا دنبال این بود که خودش را در چشم مردم فرو کند و به قول معروف شهره عام و خاص شود و برای رسیدن به این هدف از هر ابزاری استفاده کرد و میکند...
به عنوان مثال ایشان در روز اول جلسه مجلس و روز افتتاحیه که کروبی و ناطق نوری هم بودند به هر طرفی که می شد در جلوی چشم های دوربینهای دیجیتال صدا و سیما خودش را به کروبی می چسباند البته گاهی هم به ناطق نوری! ایشان که معروف به اصلاح طلب شده است در واقع با این کار خود از این ضرب المثل معروف استفاده می کرد که «برای آنکه بزرگ شوی باید با بزرگان نشست و برخاست کنی»... غافل از اینکه این اشخاص اگر هم بزرگ بودند طنابشان پوسیده بود و نصیرپور نادانسته خودش را با طناب پوسیده آنها به چاهی عمیق و باتلاق فرو می برد... و ایشان هنوز هم از این تز دست نکشیده و هنوز حامی پروپاقرص کروبی و... می باشد... همچنین ایشان جزو نمایندگانی است که از میرحسین موسوی حمایت کرده است...
ایشان برای رسیدن به اهداف خود در یک حرکت غیر اخلاقی، غیر حرفه ای و ضد فرهنگی، اقدام به زدن سیلی به گوش سرپرست دانشگاه علوم پزشکی تبریز کردند، در حالیکه آقای یعقوبی (سرپرست دانشگاه) با حرکتی اخلاقی تنها به ایشان لبخند زدند شاید هم آقای یعقوبی در واکنش به اقدام خشن نصیرپور، به این ضرب المثل عمل کردند که «جواب ابلهان خاموشی است»... و شاید تمسک نصیر پور در اقدام خشن خود همان داستان شخصی بوده باشد که با ادرار کردن در آب زمزم به دنبال شهرت بوده است...
این کار نصیر پور، کاملاً عملی بی فرهنگی، ضد اخلاقی و غیرحرفه ای بود که فرهنگ و آبروی مردم سراب را به باد فنا داد و شخصیت مردم محترم این منطقه را زیر یک علامت سوال بزرگی قرار داد! برخی از دوستان بنده که کمی گرایشات دوم خردادی هم داشتند وقتی این خبر را شنیدند به بنده می گفتند که «ما شنیده بودیم که آذری زبان ها کمی جوشی هستند و عصبانی بشوند کار خود را با خشونت دنبال می کنند» و این اقدام نصیر پور مصداقی برای این شنیده بود! البته بنده هم جوابی دادم که ایشان اصلاح طلب است و این کار لازمه اصلاح طلبی و روحیه دوم خردای ایشان است!!! که آنان هم جوابی نداشتند بدهند!
حال باید تاملی بکنیم که آیا کسی که بلد نیست یک مشکل پیش آمده را با اخلاق حرفه ای، و مشی درخور نمایندگی یک شهرستان که در واقع نماینده شخصیت و فرهنگ و اخلاق یک منطقه و مردم است، جواب بدهد آیا شایسته ی نمایندگی مردم را دارد! آیا نباید از تایید صلاحیت چنین شخصی تعجب کنیم؟ آیا این صلاحیت پفکی و پشمکی نیست؟ به هر حال مردم منطقه باید روز انتخابات با رأی منفی خود به چنین شخصی ثابت کنند که آنها چنین نماینده ای را قبول ندارند، و آنها شخصی را که فرهنگ و شخصیت مردمان این مرز و بوم را با یک کار نسنجیده و غیر اخلاقی به باد فنا بدهد برنخواهند تابید، آری مردم با رای منفی خود به این اقدام ناشایست و دیگر کارهای ایشان پاسخ خواهند داد! و برای این کار مهم نمایندگی شخصی را برخواهند گزید که فرهنگ و ادب این مردم را به تمام مردم ایران به نمایش بگذارد. انشاءالله
کلمات کلیدی :
ارسال‌کننده : شربیانی در : 90/11/3 3:3 عصر
هرگز تسلیم آمریکا نمیشویم!
سخنرانی وینستون چرچیل
چرچیل این سخنرانی را وقتی حدود نودسال داشت برای جمعیتی از دانشجویان در «هارو» (دبستانی که چرچیل در بچگی به آن میرفت) ایرادکرد. کل سخنرانی ازشش کلمه تشکیل شده بود: «هرگز، هرگز، هرگز، هرگز، تسلیم نشوید.»
کلمات کلیدی :
